Her 10 Çocuktan Birinde Nöro-Gelişimsel Bozukluk Görülüyor
Uzmanlara nazaran her 10 çocuktan birinde nöron-gelişimsel bozukluk yaşadığını söz ediyor.
Hiperaktivite, dikkat eksikliği, öğrenme ve konuşma bozuklukları, otizm… Çocukların beyin gelişiminde ve hudut sistemi fonksiyonlarında ortaya çıkan aksaklıklarla bağlı olan ve nörogelişimsel bozukluk olarak isimlendirilen bu tablolar epeyce sık görülüyor. Genetik yatkınlık, epigenetik ve birçok çevresel faktörlerin görülme riskini artırdığı nörogelişimsel bozukluklar ekseriyetle çocukluk çağında başlıyor ve erkek bireylerde daha sık gözlemleniyor. Bu bozukluklar çocukluk çağında belirginleşip, bilişsel, toplumsal, duygusal yahut motor maharetlerde zorluklara yol açabiliyor. Her 10 çocuktan birinde nörogelişimsel bozukluk görülüyorken, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu çocukların % 5-7’inde kendini gösteriyor ve 36 çocuktan 1’inde otizm biçiminde ortaya çıkıyor. Memorial Diyarbakır Hastanesi Çocuk ve Ergen Ruh Sıhhati Bölümü’nden Uz. Dr. İbrahim Zeyrek, nörogelişimsel bozukluklar hakkında en çok merak edilen soruların karşılıklarını paylaştı.
Akranlarla irtibat kurmada zorluklar gözlemlenebiliyor
Ebeveynlerin en çok merak ettiği bahislerin başında nörogelişimsel bozuklukların belirtileri ve nedenleri gelmektedir. Bir uzmandan profesyonel yardım almadan evvel anne ve baba adaylarının müşahede sonucu bir uzmana istişareli mıyız? Sorusunun karşılığını hangi sorularla arayacağı hususu kıymet taşımaktadır. Belirtiler bozukluğun cinsine nazaran değişiklik gösterse de genel olarak irtibat ve toplumsal etkileşimde zorluk, konuşmada gecikme, dikkat dağınıklığı, hiperaktivite ve dürtüsellik, akademik maharetlerde zorlanma, motor maharetlerde uyum eksikliği, davranışlarda tekrarlayıcılık yahut sonlu ilgi alanları ile gelişimsel kilometre taşlarını geç tamamlama olarak sayılabilmektedir.
Birbirinden farklı nörogelişimsel bozukluklar saptanabilir
En sık görülen nörogelişimsel bozukluklar ortasında otizm spektrum bozukluğu (OSB), dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (dehb), öğrenme zahmetleri (disleksi, diskalkuli, disgrafi), zihinsel yetersizlik, lisan ve konuşma bozuklukları ile tik bozuklukları yer almktadır. Bu bozuklukların ekseriyetle kıymetli bir kısmı hayat uzunluğu devam eder. Lakin semptomların şiddeti vakitle değişebilir. Erken müdahale ve daima takviyeyle bireylerin bağımsızlık ve fonksiyonellik düzeyleri artırılabilir. Pek çok nörogelişimsel bozuklukta genetik faktörlerin değerli bir rolü vardır. Fakat çevresel faktörler, beyin gelişimini etkileyen prenatal (doğum öncesi) ve perinatal (doğum sırasındaki) durumlar da tesirli olabilmektedir. Bilhassa dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunda genetiğin rolü çok büyüktür. DEHB’de genetik faktörlerin rolü %70-80 civarındadır. Otizmde 800 den fazla gen sorumlu bulunmuştur. Lakin birçok hadise sporadik olarak sonradan oluşmaktadır. Zihinsel yetersizlikte genetik kökenli hadiselerin %30-35’inde etken saptanabilmektedir. Saptanabilen genetik nedenler ortasında en sık görülenler Down Sendromu ve Frajil X Sendromudur. Özgül öğrenme bozukluğunda da klinik örneklemde yüksek seviyede genetik nedenler tespit edilmiştir.
Erken teşhis kişisel bağımsızlık ve fonksiyonellik sürdürmeyi mümkün kılıyor
Nörogelişimsel bozukluklarda erken teşhis ve müdahale sağlıklı bir gelişim süreci için kritik kıymete sahiptir. Çocuğun gelişimini destekleyen kişiselleştirilmiş eğitim ve terapi planları, uzun vadeli sonuçları olumlu istikamette etkilemektedir. Birinci 5 yaş beyin gelişimi açısından kritik değer arz eder daha fazla olmaktadır. Uygun tedavi ve müdahalelerle bireyin fonksiyonelliği ve ömür kalitesi kıymetli ölçüde artırılabilir. Özelikle otizmde erken ve ağır özel eğitimin değeri çok büyüktür. Özel eğitim, konuşma terapisi, davranış terapisi, ilaç tedavisi (özellikle DEHB, otizmde eş hastalık durumunda ve birtakım tik bozuklukları için) ve aile eğitimi takviye programları erken müdahale ile çocuğun hayatta tek başına kimi marifetleri kazanması ve hayata adapte olması bahtını artırmaktadır. (BSHA – Bilim ve Sağlık Haber Ajansı)
